– Jeśli chcesz mieć przyjaciela, oswój mnie! – A jak to się robi? – spytał Mały Książę. – Trzeba być bardzo cierpliwym.
– Jeśli chcesz mieć przyjaciela, oswój mnie! – A jak to się robi? – spytał Mały Książę. – Trzeba być bardzo cierpliwym. Na początku siedzisz w pewnej odległości ode mnie, ot tak, na trawie. Będę spoglądać na ciebie kątem oka, a ty nic nie powiesz. Mowa jest źródłem nieporozumień. Lecz każdego dnia będziesz mógł siadać trochę bliżej…
Rozważania hipotetyczne być może pożytecznego kretyna.
Okno Overtona - etapy
1. Unthinkable (niedopomyślenia, zabronione);
2. Radical (radykalna; zabronione, ale z zastrzeżeniami);
3. Acceptable (akceptowalne);
4. Sensible (sensowne);
5. Popular (popularne; możliwa do przyjęcia przez społeczeństwo);
6. Policy (decyzja polityczna, legalizacja, umocnienie się w polityce państwowej).
Na wykorzystaniu „Okna Overtona” oparto techniki manipulowania opinią publiczną w celu stopniowego przyjęcia przez społeczeństwo wcześniej obcych mu idei, na przykład tematów tabu. Schemat tego procesu na przykładzie zjawiska do tej pory nie akceptowalnego w społeczeństwie, a mianowicie roszczeń żydowskich . Przesunięcie „Okna Overtona” w stosunku do roszczeń żydowskich może odbywać się w następujących etapach:
Etap 0. Problem jest niemożliwy do zaakceptowania ( wystąpienia tak zwanych żydofobów , pokazywane w TV , jeden nawet z Weissem gadał jak równy z równym). Rzadko jest omawiany w mediach i przez ludzi.
Etap 1. Temat zmienia się z „całkowicie nieakceptowalny” , w „zakazany, ale z zastrzeżeniami”. Twierdzi się, że nie powinno być jakichkolwiek tabu, temat zaczyna być omawiany na niewielkich konferencjach , gdzie wypowiadają się szanowani naukowcy podczas debat „naukowych”. Równolegle z pseudonaukową dyskusją powstaje „Związek Sprawiedliwych Polaków ”, ich oświadczenia od czasu do czasu cytują media. Problem już nie należy do sfery tabu i przechodzi w krąg tematów omawianych w przestrzeni medialnej. Filmiki o nie zawsze dobrym stosunku Polaków do Żydów . Wynik: nieakceptowalny temat został wprowadzony do obiegu, tabu uległo desakralizacji, doszło do likwidacji jednoznaczności problemu i jego gradacji.
Etap 2. Temat roszczeń żydowskich przechodzi od „radykalnego” do akceptowanego. Nadal cytowani są naukowcy i tworzone są eleganckie terminy: nie ma już bezczelności Żydów , ale jest np. termin” , powiedzmy, „ Wzajemna przeszłość i cierpienie i wspólna budowa przyszłości kraju ”. Ma to na celu oddzielenie w świadomości społecznej formy słowa od jego znaczenia. Jednocześnie dla wzmocnienia tworzony jest historyczny precedens ( Holocaust) , prawdziwy lub wymyślony. Podstawowy cel: częściowe ograniczenie wykluczenia ze sfery prawa „roszczeń ”, przynajmniej w danym momencie historycznym.
Etap 3. „Okno Overtona” przesuwa się, przenosząc temat z „akceptowalnego” w „świadome/racjonalne”, co argumentuje się „sprawiedliwością dziejową i człowieczeństwem ”. Twierdzi się, że potrzeba uregulowania roszczeń żydowskich może być związana ze wspólną historią obu ciemiężonych i mordowanych narodów przez wspólnych wrogów . W przypadku następnych zagrożeń mordu na obu narodach , „niemożliwych do pokonania zagrożeń ”, człowiek powinien mieć prawo wyboru swojego stanowiska . Nie należy ukrywać informacji, aby każdy mógł wybrać między „żydofilią ” a „żydofobią”.
Etap 4. „Od sensownego do popularnego” (społecznie akceptowalnego). Toczy się polemika nie tylko na przykładzie postaci historycznych lub mitycznych, ale i współczesnych. Żydofilia zaczyna być masowo omawiana w wiadomościach, kościele, talk show, kinie, muzyce pop, teledyskach. Jednym ze sposobów popularyzacji jest chwyt „rozejrzyj się w koło!”. Czy nie wiedzieliście, że nie jeden znany Polak jest żydofilem?
Etap 5. „Od społecznej akceptacji do legalizacji”. Temat pojawia się w aktualnych wiadomościach, automatycznie przejmują go media, show biznes i… nabiera politycznego znaczenia. Na tym etapie w celu usprawiedliwienia legalizacji wykorzystuje się „humanizację” roszczeń żydowskich . Na pewno są to „nasi bracia w wierze i cierpieniu ”, ofiary nieludzkich mordów i „kim jesteśmy, aby ich osądzać?”.
Etap 6. Roszczenia żydowskie z „popularnego tematu” przechodzą do sfery „legalizacji, czyli umocnienia się w polityce państwowej”. Powstaje baza prawna, pojawiają się lobbujące grupy, publikowane są badania socjologiczne, w których popierani są zwolennicy legalizacji roszczeń . Pojawia się nowy dogmat: „Nie powinno się zakazywać żdofilii”. Zatwierdza się ustawę, problem dociera do szkół i przedszkoli, i nowe pokolenie już nie wie, że można myśleć inaczej. Ale to są rozważania hipotetyczne być może pożytecznego kretyna. Bez wiedzy kto rozdaje karty, każdy bładzi.
Tak być może zaczynają się otwierać okna lucyfera, jak juz otworzy się ostatnie, to ...
Źródło: http://zorion.neon24.pl/post/142469,okno-lucyfera
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
komentarze